Wij willen jullie graag meenemen in een verhaal waarin Ria en ik (Gaaije) de werking van de heilige geest heel duidelijk hebben ervaren. Zoals sommigen van jullie wel weten ben ik in 2016 aardig ziek geweest. In deze periode heb ik veel op camping Tikvah gezeten. Daar ontmoetten wij Leendert en Geertje. Een ouder echtpaar met een hart voor Jezus. Zij waren al jaren betrokken bij projecten in de Oekraïne. Na vele gesprekken zijn we met hun daarheen gegaan om een aantal projecten te bezoeken. Stuk voor stuk mooie projecten, maar voor ons had God een ander plan.
We werden gevraagd om naar het dorpje Oles’k te gaan. Daar aangekomen hebben we het dorp verkent en rond gekeken, mensen ontmoet en gesproken. Ook hebben we kennis gemaakt met de mensen van het Rehabilitatie centrum, een christelijk centrum waar mensen met verslavingen worden geholpen, de leider van het Rehabilitatie centrum is tevens zeer betrokken bij het dorp. In dit centrum wordt al vanaf 1976 gebeden of God hulp wil sturen om de mensen in Oles’k te helpen. Al jaren is eenzaamheid, drank, en bittere armoede een groot probleem in dit vergeten dorp en heeft het een uitzichtloze toekomst. Hier bracht God ons heen.
We kwamen in Oles’k, en de leider van het Rehabilitatie centrum ging met ons mee, zo kwamen we bij een huis aan, het zag er vreselijk uit, als je binnen zou zijn kon je niet eens naar buiten kijken. We stonden op gepaste afstand te wachten, terwijl de Rehabilitatie-man heel liefdevol met de vrouw van het huis aan het praten was. Na een poosje ging de deur weer dicht. Hij kwam naar ons toe en zei dat de man zijn roes aan het uitslapen was, en dat de kinderen zo naar buiten kwamen. Ze moesten zich eerst aankleden, want ze lagen nog in bed ( om 11.00 uur!).
Toen de meisjes buiten kwamen, schoot ik vol. Het oudste meisje deed het woord en het jongste meisje kon haar ogen niet open krijgen. Ik vroeg de tolk wat er met haar was. “Ik denk dat ze onder invloed is”, zei de tolk, “dat gebeurd vaker als de ouders verslaafd zijn”.
Ik zei emotioneel tegen de tolk: “Ik wil graag naar het winkeltje om iets te eten voor deze meisjes te kopen”. We hebben hier onze portemonnee op de kop gegooid en van alles gekocht. Toen we terug kwamen had het oudste meisje een krans van paardenbloemen voor mij gemaakt als dank je wel. Ik zie tegen de tolk: “Wat kan ik voor deze meisjes doen, nu moet ik ze weer los laten, ze moeten daar weer na binnen, in een huis waar papa en mama dronken zijn, niet in staat om voor ze te zorgen”. Wat uitzichtloos.
De tolk vertelde, dat er vanuit de kerk in de grote stad elke zomer een kamp werd geregeld, waar de kinderen heerlijk kind mogen zijn en waar hun de liefde van God wordt verteld. Ik vroeg of het mogelijk was of dat deze meisjes daar ook naar toe konden gaan.
De tolk beloofde mij dat ze daarvoor wilde zorgen. Ook beloofde de Rehabilitatie-man mij dat hij dit gezin regelmatig zou gaan bezoeken.
Dit was voor mij een reden dat ik het los kon laten.
We vervolgden onze trip, en kwamen zeer schrijnende zaken tegen. Zo hoorde ik van een mevrouw dat haar man 1 jaar gelden overleden was, en zei hierdoor nu geen inkomen meer te hebben, dat ze een zoontje van 5 jaar een hersentumor heeft. Ze wachtte op een operatie.
Toen wij haar in november weer bezochten, troffen wij dit jongetje alleen in bed aan met een flesje water. Mama was op het land aan het werk. Toen ze binnenkwam vertelde ze dat de operatie mislukt was, en dat hij hierdoor nu ernstig gehandicapt was, en niet meer zelfstandig kon staan. Dit houdt in dat ze haar kind nu noodgedwongen alleen moet laten als zei op het land aan het werk is. Dit vindt ze zelf ook vreselijk. Toen we haar vroegen waar we haar mee konden helpen, vertelde ze ons dat ze heel graag een buggy wilde, zodat ze hem mee kan nemen naar buiten. Onze tolk vertelde ons dat het zo is dat als je geen geld hebt, dat je wel kunt worden geopereerd, maar dan word je gebruikt voor een experiment. Grote kans dat dit ook zo bij deze jongen is gegaan. Voor gehandicapte kinderen is er dus geen zorg en daarom geen toekomst.
Zomaar 2 verhalen uit een hele reeks welke we daar hebben gehoord, gezien.
De dag voordat we naar Olesk gingen, heb ik in een andere plaats een bezoek gebracht aan een naschoolse opvang voor kinderen die uit probleem gezinnen komen, of die na schooltijd op straat zwalken, omdat ouders aan de drank zijn.
In de naschoolse opvang krijgen ze een goede maaltijd en worden ze geholpen met hun huiswerk, en wordt er over Jezus verteld. Ik was erg geraakt door dit project. God liet mij zien dat ik dit ook in Oles’k mag gaan opzetten.
Augustus vorig jaar waren wij op ‘Vrij zijn zomerweek’, tijdens die week wilden we onder gebed een besluit nemen of we in dit dorp dienstbaar mochten zijn, halverwege de week kreeg Gaaije een foto binnen op zijn mobiel van 2 stralende meisjes op het zomerkamp. Dit was voor ons duidelijk. God wil dat we in dit dorp aan het werk gaan!
Al vrij snel ontstond het idee om achter de huidige kerk een nieuwe kerk te gaan bouwen, (immers een naschoolse opvang in de huidige kerk gaat niet passen). Dit hebben we in gang gezet. Overleg gevoerd, tekeningen zijn gemaakt en 2 week geleden is de schop in de grond gegaan. Voor de bouw van de nieuwe kerk heeft EO Metterdaad al een gift gedaan. Zegen op zegen mogen we ervaren tijdens ons werk. Echt teveel om op te noemen waarin God allemaal voorziet.
Hoe verder?
We hebben de werkgroep “Believe in Oles’k” opgericht en op onze beurt vallen wij onder de landelijke organisatie stichting Worldpartners. Dit voorjaar hebben we het hele plan doorgesproken met TGZ en in ieder geval worden we dit jaar financieel door hen ondersteund.
De werkgroep bestaat mometeel uit: Jeroen en Gaaije en Ria Broeksema.
Ons doel in dit dorp
Via deze 3 onderdelen willen we laten zien dat er een God is die hun niet vergeten is en dat er mensen zijn die Matheus 25 : 40 serieus nemen: Alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters dat hebben jullie voor mij gedaan.
Verder willen we de komende jaren -in de mei vakantie- naar Oles’k gaan om te delen vanuit onze overvloed, en te ervaren wat God daar aan het doen is. Met een groep van circa 25 personen uit de Ark willen we daar aan het werk gaan om de bewoners te dienen en Gods naam bekend te maken, maar ook te ervaren wat God met ons doet in die week. Ik spreek uit ervaring dat als wij doen wat HIJ van ons vraagt dat HIJ zicht laat zien! Een levens veranderende week zal het zijn waarbij het mes aan 2 kanten snijdt.
Helpen
Jullie kunnen ons daarbij helpen, allereerst om voor dit project te bidden. In de kerk liggen machtigingskaarten om ons financieel te ondersteunen. Geef wat God op je hart legt om te geven, eenmalig, of steun ons door maandelijks iets te geven. Uw geld wordt voor de volle 100% aan dit project besteed. Daarnaast is Mattie bezig met een rugtassen actie. Ze wil proberen om minimaal 50 rugtassen gevuld met schoolspullen me te nemen voor de kinderen van Oles’k. In Oekraïne moeten kinderen alles zelf meenemen aan schoolspullen, als je dat dus niet kunt betalen, dan heb je dus pech.
Het is voor ons een enorme sprong in het diepe, en we kunnen nog wel heel lang spreken over alle zegeningen die God al heeft gedaan waarmee Hij heeft bevestigd dat Hij al lang voor ons uit is gegaan, en dat we alleen maar achter hem aan hoeven te gaan. Ons verlangen is om de komende jaren nog vele werkweken te organiseren zodat zending/evangelisatie iets heel reëels wordt, waar we veel mogen delen en misschien nog wel meer mogen ontvangen.